به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسکانیوز؛ مسعود شعاری در سال ۱۳۴۰ در تهران متولد شد. سپس نزد داریوش طلایی به فراگیری سه ‌تار پرداخت و از سال ۱۳۶۱ آموزش ردیف موسیقی ایران و فراگیری تار را نزد محمدرضا لطفی آغاز کرد. همچنین قطعات بسیاری از موسیقی قدما را نزد استاد اصغر بهاری آموخت.

وی سپس به کمک اساتیدی چون استاد مهدی کمالیان و محمود هاشمی به پژوهش و بازسازی مکاتب سه‌ تار نوازی قدما نظیر صبا، هرمزی، فروتن، عبادی و غیره پرداخت که دو آلبوم شباهنگ و کاروان صبا حاصل این دوره از فعالیت اوست. او در حیطه نوازندگی تجربیاتی هم در موسیقی تلفیقی دارد  که  آلبوم های سیر، انتظار، در سایه باد و رهاب حاصل تجربیات او در این زمینه است.

در این آثار وی تلاش کرده است تا گفت‌وگویی شنیدنی میان سه‌تار و سازهای غیر ایرانی ایجاد کند. گفتنی است که انتشار آلبوم سیر توسط " هرمس"ٰ از زمان خود تا کنون همیشه با اظهار نظرات گوناگونی همراه بوده. عده بیشماری این اثر تلفیقی را ستودند و بسیاری از آن خرده گرفتند. او که همیشه به جوانگرایی و توجه به استعدادهای جوان در هنر موسیقی اعتقادی راسخ داشته است در حال حاضر عمده وقت خود را صرف آموزش سه تار به هنرجویانش کرده است.

* آقای شعاری وضعیت امروز نوازندگی " سه تار" را چگونه ارزیابی می کنید؟

- معتقدم به هر شکل در دوره ای زندگی می‌کنیم که با توجه سرعت تبادل اطلاعات و تکنولوژی های ارتباطی و بدنبال آن سرعت بالای رد و بدل شدن نتیجه تجربه های شنیداری هنرمندان و تبادل سلیقه های مختلف شنیداری، باید به آن دوران گذار موسیقی ما از سنت به سمت مدرن شدن گفت. در این دوران تجربه کردن و تمایل به کارهای تجربی در بین هنرمندان را باید به نوعی پدیده ای ناگزیر دانست.  اما به هر شکل چه در موسیقی کلاسیک دستگاهی  و چه در کارهای معاصر باید گفت که بی شک توانمندای های ستودنی و بالایی را شاهد هستیم که هم از لحاظ تکنیکی و چه هم از لحاظ سونوریته و چه از هر منظر دیگری عالی هستند.

 

* ناگزیر بودن از تجربه را واقعیتی انکار ناپذیر دانستید. اما نگفتید که خوب و موثر است یا بد و مخرب.

- نمی شود گفت درست است یا غلط. خوب و بد هم نمی‌توان  گفت. باید صبر کرد تا این مسیر تجربی به ثمر نشسته و نتایج تثبیت شوند. اما به هر شکل شخصا چنین فضایی را خوب و مثبت ارزیابی میکنم.

*  نام مسعود شعاری همیشه با میل به نوآوری و نگاه تازه در موسیقی سنتی ما همراه بوده است. انتشار سه آلبوم سیر، انتظار و در سایه باد هم در زمان خود با استقبال و انتقادات فراوانی همراه بود. در باره علت چنین گرایشی و نوع نگاه شما به موسیقی در آن زمان قدری صحبت کنید.

- معتقدم وقتی پدیده ای بخواهد رخ بدهد رخ خواهد داد. من اثار زیادی را شنیده بودم و همواره هم معتقد بودم که جای جنس و رنگ آمیزی های دیگرگونه در این آثار خالیست. این آثار پاسخ احساسی و سلیقه ای من را با توجه به شرایط اجتماعی آن روزها نمیداد. من هیچوقت خود را ملزم به رعایت قوائد خط کشی شده ندیده ام . و همیشه بر این باور بوده ام که هنر نباید آلوده دروغ باشد به همین خاطر این آثار که در مسیر تجربه های آن روزهای من بود تولید شد.

* آیا در حال حاضر هم با همان ذهنیت و روحیه و سلیقه کار می کنید؟

- باید بگویم که ذهنیت من نسبت به هنر و موسیقی تغییری نکرده است. اما چیزهای بسیاری دستخوش تغییر شدند. در دوره های مختلف هنری در تاریخ هنر همواره موردی یا مساله ای بوده که چنان تاثیری بر هنرمند داشته که در او انگیزه آفرینش ایجاد کرده است. متاسفانه در روزگاری زندگی می کنیم که اخبار و رویدادها بسیار تلخ و سیاه هستند. جریانات اجتماعی و رویدادهای امروزه بیش از حد کریه هستند. سیاه‌تر و کریه‌تر از آن چیزی هستند که بتوانند به انگیزه خلق و آفرینش منجر شوند. در چنین دورانی خلاقیت‌ها دستخوش تغییر می‌شوند. و باعث نوعی سکون اجباری می‌شوند.

* وضعیت آموزش موسیقی در آموزشگاه های کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟

- در دوره ای هستیم که شاهد فعالیت روزافزون آموزشگاه های موسیقی هستیم. از طرفی این آمزشگاه های باعث شده تا چرخه اقتصادی موثری را برای حضور جوانان بصورت ریشه ای در موسیقی ایجاد کند. و این چرخه اقتصادی که باعث شده تا جوانان را در موسیقی نگاه دارد به پویایی و پایداری موسیقی کمک شایان توجهی کرده است. چون به هر شکل پایداری هنر منوط به حضور جوانان در موسیقی و هنر است. اما از طرف دیگر از لحاظ کیفی شاهد اتفاقات خوبی نیستیم. اما مجبوریم به تدوام داشتنش دلخوش کنیم.